Historia naszej szkoły
„Przeszłość nie wraca, jak żywe zjawisko
w dawnej postaci jednak nie umiera.
Odmienia tylko miejsce, czas, nazwisko
I nowe kształty przybiera”
Adam Asnyk
Tuż po II wojnie światowej w roku marcu 1946 rozpoczęła swą działalność 6-klasowa szkoła w Świbnie. Kierownikiem jej był Józef Lew. Nauczaniem objęto 61 osób, zatrudniono 3 nauczycieli. Mieściła się ona w niewielkim budynku po byłej niemieckiej szkole w Śpiewowie (późniejsza Przychodnia Lekarska). Warunki pracy były ciężkie zarówno dla nauczających, jak i uczących się. Brakowało wszystkiego: podręczników, programów nauczania, tablic i pomocy naukowych. |
pierwsze zapiski w kronice szkoły sporządzone przez Panią Antoninę Kozłowską |
Dwa lata później rozpoczęto naukę w piętrowym budynku szkolnym w Komarach, odzyskanym od Gdańskiego Urzędu Morskiego (budynek, w którym mieści się szkoła do dziś). Warunki lokalowe znacznie się poprawiły, co umożliwiło utworzenie klasy VII. |
pierwsza szkoła w Świbnie po II wojnie światowej |
W tym okresie szkoła obejmowała 2 budynki. Jeden w Świbnie z klasami I i II oraz drugi oddalony o 2 km z klasami III-VII w Komarach. Przy budynku głównym była dobudówka, a w niej kuchnia, świetlica oraz prowizoryczne sanitariaty. Funkcję Kierownika Szkoły objęła Antonina Kozłowska, którą sprawowała 22 lata. Obwodem szkoła obejmowała dzieci ze Świbna, Wieńca, Komar, Przegaliny, Mikoszewa i Jantaru. Ponieważ zimą dojazd dzieci zza Przekopu Wisły był niemal niemożliwy organizowane były bursy. |
szkoła w Komarach |
W następnych latach powiększono bazę lokalową szkoły o budynek parterowy znajdujący się po przeciwnej stronie ulicy. Oddano natomiast odległy o 2 km używany dotychczas. |
drugi budynek szkolny po przeciwnej stronie ulicy |
W tym czasie nasza szkoła była najprężniejszą placówką oświatową na Wyspie. Posiadała najdogodniejsze warunki lokalowe, obejmowała swoim zasięgiem najliczniejszą grupę uczniów w wieku szkolnym, zatrudniała najwięcej nauczycieli. |
|
W roku 1967 w życie weszła ustawa przedłużająca okres nauki podstawowej o rok, do klasy ósmej. Ta zmiana przysporzyła problemy szkole. Szczególnie trudno było wygospodarować dodatkowe pomieszczenia potrzebne do nauki. Dokonano reorganizacji . Szkoła w Przegalinie została filią szkoły w Świbnie. W roku szkolnym 1969/70 kierownictwo objął Czesław Samsoniuk. W roku 1973 w wyniku nowego podziału administracyjnego Wyspa została przyłączona do Gdańska. Placówki oświatowe otrzymują numery miejskie: w Sobieszewie 87, a w Świbnie 88. W 1974 roku zlikwidowano szkołę w Przegalinie. W 1974/75 roku kierownikiem szkoły zostaje mgr Kazimiera Tuniewicz. W 1976 roku szkoły na Wyspie połączono, kiedy to część budynku na parterze w szkole w Świbnie groziła zawaleniem i została wyłączona z użytku. Dzieci z klas I-VI uczęszczały do Świbna, a starsze do Sobieszewa. Zaczęła się męcząca wędrówka dzieci po całej Wyspie. Sytuacja stała się uciążliwa zarówno dla uczniów jak i nauczycieli. Staliśmy się filią szkoły w Sobieszewie. Od tego roku przez następne dziesięć lat kierownikiem, później dyrektorem naszej szkoły jest mgr Janina Ruszkiewicz. W roku 1981 szkoły zostały ponownie rozdzielone. Przez wszystkie te lata dyrekcja szkoły i społeczność Świbna z wielką gorliwością zabiegali o rozbudowę szkoły, którą rozpoczęto dopiero w roku 1986! W tym czasie dyrektorem szkoły zostaje mgr Adam Kurkowski. |
|
Rok 1989 był rokiem pełnym radości i nadziei. Otrzymaliśmy 4 sale lekcyjne o powierzchni 52,6 m2 każda, dwa pomieszczenia na szatnie, sanitariaty z prawdziwego zdarzenia oraz dwa duże korytarze umożliwiające prowadzenie zajęć wychowania fizycznego pod dachem. Odremontowano również drugi budynek szkoły, (który od 1976 roku był nieczynny), dostosowując pomieszczenia na kuchnię i salę klasy „0”, a piętro na mieszkania dla nauczycieli. Nowe sale oddane do użytku wyposażono w meble. Zamiast radości przysporzyły wiele kłopotów. Okazało się, bowiem, że wydzielają środki trujące zagrażające zdrowiu i życiu dzieci. Sanepid zamyka szkołę i znowu rozpoczyna się tułaczka. Klasy pierwsze uczą się w zerówce, druga i trzecia w wynajętych pomieszczeniach ośrodka wypoczynkowego „Boruta”, natomiast klasy IV-VII jeżdżą na drugą zmianę do szkoły w Sobieszewie. Dopiero w roku1990 szkoła mogła ruszyć „pełną parą”. Powróciła klasa ósma. Szkoła Podstawowa nr 88 w Świbnie ma nareszcie własny budynek! |
szkoła po remoncie rok 1990 |
22 marca 1996 nasza szkoła hucznie obchodziła swoje 50 urodziny !!! |
" tort urodzinowy naszej szkoły dzieli dyrekcja" |
W tym dniu uroczyście nadano imię szkole. Naszym patronem został Daniel Gabriel Fahrenheit - wybitny fizyk, mieszczanin Gdańska. Przybyli honorowi goście m.in. Konsul Honorowy Holandii Wojciech L.Kolańczyk, Naczelnik Wydziału Oświaty Waldemar Nocny, prof. Andrzej Januszajtis - wybitny znawca historii Miasta Gdańska, proboszcz tutejszej parafii ks. kanonik Ryszard Wołos, członkowie Społecznego Komitetu Rozbudowy Szkoły, społeczność Świbna, absolwenci i inni goście. Odsłonięto tablicę pamiątkową przedstawiającą termometr Fahrenheita projektu Giedymina Jabłońskiego. Odśpiewano hymn szkolny autorstwa Adama Kurkowskiego-dyrektora naszej szkoły, do którego muzykę skomponował Waldemar Dawid - nauczyciel muzyki. |
tablica pamiątkowa |
Z tej okazji nasza wspaniała koleżanka Ś.P. Grażyna Pałka napisała wiersz „Urodziny szkoły” Szkoło nasza kochana Chodziła tu moja mama i mój tata Wyślemy cię do kosmetyczki, Pozostaniesz w naszej pamięci Kiedy będziesz stuletnią babunią, Trudno przewidzieć jak za sto lat |
wykop pod drugie skrzydło szkoły |
Nieustające starania dyrektora mgr Adama Kurkowskiego przyspieszyły upragnioną rozbudowę szkoły podstawowej. Na przełomie 1999/2000 roku dobudowano drugie skrzydło. W tym czasie wkracza kolejna reforma oświatowa, Dobudowane skrzydło zostaje przeznaczone na gimnazjum. |
w obecności Prezydenta Miasta Gdańska Pawła Adamowicza dyrektor szkoły mgr Adam Kurkowski przecina wstęgę |
Ta część to nowoczesny kompleks wyposażony w piękne gabinety lekcyjne z zapleczami, pracownię informatyczną wyposażoną w 12 komputerów, salę sportową, salę korekcyjną, przestronne korytarze, bibliotekę z prawdziwego zdarzenia, nową kuchnię i stołówkę, szatnie i prysznice oraz wszelkie udogodnienia dla osób niepełnosprawnych. W roku 1999 nadano nam nazwę: Zespół Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 25 w Gdańsku. W połączonych budynkach siedzibę mają dwie szkoły: Szkoła Podstawowa Nr 88 im. Daniela Gabriela Fahrenheita i Gimnazjum Nr 32 w Gdańsku. W obu szkołach uczy się 349 uczniów, pracuje 29 nauczycieli i 13 pracowników administracji obsługi. Do szkoły uczęszczają dzieci i młodzież ze Świbna, Przegaliny, Wieńca, Sobieszewa, Pastwy, Górek Wschodnich, Wiślinki, a nawet z Pleniewa. Dlatego większość z nich dojeżdża do szkoły autobusami. Przez wszystkie te lata ciągle borykaliśmy się z trudnościami bazowymi, ale mimo wszystko nauczyciele tu pracujący wykazywali wielką odporność fizyczną i psychiczną. Robili wszystko, aby praca dydaktyczno-wychowawcza nie różniła się niczym od szkół, które pracowały w lepszych, normalnych warunkach. Mimo tak trudnych warunków zawsze działała stołówka i świetlica szkolna, które zapewniały dzieciom ciepły posiłek oraz szczególną, troskliwą opiekę. Wielu naszych absolwentów zdobyło wyższe wykształcenie, odniosło sukcesy w różnych dziedzinach. Na przestrzeni lat uczniowie rozwijali swoje umiejętności i zdobywali nagrody na szczeblach powiatowym, miejskim, wojewódzkim i Mistrzostwach Polski. Sportowe: w piłce ręcznej, żeglarskie, lekkiej atletyce, tenisie stołowym, taekwondo, tańcu towarzyskim. Także z zakresu wiedzy pożarniczej. W naszej szkole działały(ją) różne organizacje i koła zainteresowań: ZHP, SKO, LOK, TPD, Samorząd Szkolny, Koło Żeglarskie, Koło Polonistyczne, Koło Matematyczne, Koło Plastyczne, Koło Turystyczno- Krajoznawcze, Koło Biologiczne, Koło Młodego Przyrodnika, Koło Młodego Ekologa, Koło Teatralne, Chór Szkolny, Koło Muzyczne, SKS. Działa również świetlica terapeutyczna, w której dzieci znajdują pomoc w nauce, bezpieczeństwo i opiekę. |
główne wejście do naszej szkoły budynek szkoły podstawowej z obiektów sportowych (sala gimnastyczna, boisko do tenisa, koszykówki, piłki ręcznej i nożnej) korzystają nie tylko uczniowie szkoły, także ich rodzice oraz młodsze rodzeństwo |